Ο ρόλος της επικοινωνίας στον εμβολιασμό. Ίσως η εκστρατεία της ζωής μας.

Marketing is about making change happen. Και ειδικά σήμερα όπου η αλλαγή που χρειάζεται να γίνει είναι μεγάλη, τότε και ο ρόλος της επικοινωνίας είναι εξίσου σημαντικός.

Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα κομβικό σημείο. Είτε θα αποδεχθούμε ότι πλέον ζούμε σε μια νέα πραγματικότητα, είτε θα προσπαθούμε επανειλημμένα να πάρουμε το χρόνο πίσω.

Εδώ και λίγο καιρό παρακολουθώ τις προσπάθειες των κυβερνήσεων και εδώ αλλά και στο εξωτερικό να “πείσουν” τον κόσμο να εμβολιαστεί. Άλλους η στρατηγική τους είναι να προβάλουν μια ζωή χωρίς περιορισμούς, άλλους είναι το να επιστρέψουμε στα ταξίδια, άλλους το να βρεθούμε ξανά με φίλους και οικογένεια και άλλους το απλά να πάρουμε τις ζωές μας πίσω. Από τις έντονες αντιδράσεις που υπάρχουν και από τις χιλιάδες συζητήσεις που γίνονται καθημερινά στο διαδίκτυο αλλά και στα ΜΜΕ, μήπως είναι καιρός να αξιολογήσουμε εάν οι συγκεκριμένες στρατηγικές φέρουν αποτελέσματα;

Κατά την άποψη μου, στην συγκεκριμένη περίπτωση, μια συναισθηματική προσέγγιση η οποία έχει σαν στόχο να μας υπενθυμίσει το πώς ήταν η ζωή πριν από το COVID έτσι ώστε να μας οδηγήσει στο να θέλουμε να τη φέρουμε πίσω, θα ήταν περισσότερο αποτελεσματική, αν στην δεύτερη φάση της εκστρατείας επικοινωνίας, προβάλλονταν οι απαντήσεις στα ερωτήματα και στις ανησυχίες που φυσιολογικά έχει το κοινό.

Οποιαδήποτε αλλαγή προκαλεί στην αρχή δισταγμό και ανησυχία. Για άλλους περισσότερο και για άλλους λιγότερο.

Ο ρόλος της επικοινωνίας είναι να αναγνωρίσει το κοινό στο οποίο απευθύνεται και μέσα από τα κατάλληλα μηνύματα να μειώσει όσο το δυνατό περισσότερο τους προβληματισμούς του, έτσι ώστε να επιφέρει το αποτέλεσμα που επιζητεί.

Σε συζήτηση με αρκετό κόσμο ο οποίος έχει επιλέξει σε αυτό το στάδιο να μην εμβολιαστεί, συμπέρανα ότι συνήθως ο κύριος λόγος για αυτή την επιλογή είναι τα μη εμπεριστατωμένα στοιχεία για τα συγκεκριμένα εμβόλια, σχετικά με την αποτελεσματικότητα τους, τον κλινικό τους έλεγχο, καθώς και για το σύντομο χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο έχουν δημιουργηθεί.

Εύλογα ερωτήματα, ειδικά για κάτι το οποίο είναι πρωτοφανές και αφορά την υγεία. Εάν φυσικά κάποιος αποφασίσει να το ψάξει, μπορεί να βρει όλες τις απαντήσεις που χρειάζεται.

Μήπως θα έπρεπε επικοινωνιακά να αναγνωρίσουμε και να απαντήσουμε στα ερωτήματα του κοινού και στις πραγματικές ανησυχίες που έχει και να αφήσουμε στο πλάι το γενικό αποτέλεσμα (long term goal) που θα επιφέρει ο εμβολιασμός; Μήπως θα μπορούσε να γίνει μια σε βάθος ανάλυση για το τι πραγματικά σκέφτεται κάποιο άτομο το οποίο επιλέγει να μην εμβολιαστεί; Τι τον προβληματίζει; Τι τον απασχολεί; Τι τον φοβίζει; Ποιοι έχουνε την δύναμη να τον επηρεάσουν; Σε ποια μηνύματα αντιδρά και σε ποια όχι; Από ποια μέσα; Θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε καλύτερα τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και γενικά την digital επικοινωνία έτσι ώστε μέσα από περιεχόμενο το οποίο θα δημιουργηθεί αποκλειστικά για την νέα γενιά, να μεταδοθούν μηνύματα στην γλώσσα αλλά και στο ύφος το οποίο θα τους επηρεάσει;

Μήπως η επικοινωνιακή στρατηγική θα έπρεπε να είναι σε αυτή τη φάση μια πιο εμπεριστατωμένη ενημέρωση του κοινού και το κτίσιμο εμπιστοσύνης προς το εμβόλιο παρά η προβολή του τι θα επιτύχει ο εμβολιασμός στον τρόπο ζωής μας;

Η επικοινωνία το έχει αποδείξει πολλές φορές στο παρελθόν ότι έχει τη δύναμη να επιφέρει μια οποίους είδους αλλαγή. Ο κοινός παρονομαστής σε όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις, ήταν το πόσο αποτελεσματικά η επικοινωνία είχε επιτύχει να απαντήσει στα ερωτήματα αλλά και στις ανάγκες του κοινού στο οποίο απευθυνότανε.